内容发布更新时间 : 2024/11/6 3:48:24星期一 下面是文章的全部内容请认真阅读。
资料收集于网络，如有侵权 请联系网站删除
第四组读书要得法
14、读书
飞禽走兽, 饥知食,渴能饮,又能营巢穴为休息之所.其异者,能为人言.惟不知读书,故终不如人.人不读书 ,则于禽兽何异？
15、读书有三到
读书须有三到：心到、眼到、口到。心不在此，则眼看不仔细，心眼既不专
yì
quèzhǐmànlànɡsònɡdú
juébùnénɡjì
jì
yěbùnénɡjiǔ
yě
sāndàozhīzhōnɡ
xīndàozuì
jí
xīn
jìdàoyǐ
yǎnkǒuqǐyǒubúdàozhěhū
dúshūxūyǒusāndào
xīndào
yǎndào
kǒudào
xīnbùzài
cǐ
zéyǎnkànbù
zǐ
xì
xīnyǎn
jì
bùzhuān
dúshūyǒusāndào
zhīdúshū
ɡùzhōnɡbù
rúrén
rénbùdúshū
zé
yúqínshòuhé
yì
fēiqínzǒushòu
jī
zhīshí
kěnénɡyǐn
yòunénɡyínɡcháoxuéwéixiū
xī
zhīsuǒ
qí
yìzhěnénɡwéirényán
wéibù
dúshū
一，却只漫浪诵读，决不能记，记也不能久也。三到之中，心到最急。心既到矣，眼口岂有不到者乎？
16、读书需有疑
读书，始读，未知有疑；其次，则渐渐有疑；中则节节有疑。过了这一番，疑渐渐释，以至融会贯通，都无所疑，方始是学。读书无疑者须教有疑,有疑，却要无疑,到这里方是长进。
17、铁杵磨针
磨针溪,在眉州象耳山下。世传李太白读书山中,未成,弃去。过小溪,逢老媪方磨铁杵,问之,曰:“欲作针。”白笑其拙。老妪曰：“功到自然成耳。”太白感其意，还卒业。
只供学习与交流
báiɡǎnqí
yì
háizú
yè
ǎofānɡmótiěchǔwènzhī
yuē
yùzuòzhēn
báixiàoqízhuō
lǎoyùyuē
ɡōnɡdàozìránchénɡěr
tài
mózhēnxī
zàiméizhōuxiànɡěrshānxià
shìchuánlǐ
tàibáidúshūshānzhōnɡwèichénɡ
qì
qù
ɡuòxiǎoxī
fénɡlǎo
tiěchǔmózhēn
yí
quèyàowú
yí
dàozhè
lǐfānɡshìzhǎnɡjìn
yíjiànjiànshì
yǐ
zhìrónɡhuìɡuàntōnɡ
dōuwúsuǒyí
fānɡshǐshìxué
dúshūwú
yízhěxūjiàoyǒuyí
yǒu
dúshū
shǐdú
wèizhīyǒuyí
qí
cì
zéjiànjiànyǒuyí
zhōnɡzé
jié
jiéyǒuyí
ɡuòlezhèyìfān
dúshūxūyǒuyí
资料收集于网络，如有侵权 请联系网站删除
第五组 智慧少年
18、称象
曹操得巨象。欲知其轻重, 不能称。操之幼子名冲,告操曰“置:象于船上,刻其水痕所至。去象,将他物积载船中,使水及原痕。复称他物, 则象重可知矣。”
19、道边李苦
wánɡrónɡqī
dàobiānlǐ
kǔ
zhī
yǐkè
qíshuǐhénsuǒzhì
qùxiànɡjiānɡtāwù
jī
zǎichuánzhōnɡshǐshuǐjíyuánhén
fùchēnɡtāwù
zéxiànɡzhònɡkě
cáocāodé
jùxiànɡ
yùzhī
qíqīnɡzhònɡ
bùnénɡchēnɡ
cāozhīyòuzǐmínɡchōnɡɡàocāoyuē
zhìxiànɡyúchuánshànɡ
chēnɡxiànɡ
dìwǔzǔzhìhuìshàonián
王戎七岁，尝与诸小儿游。看道边李树多子折枝，诸儿竞走取之，唯戎不
rénwènzhī
dáyuē
shùzàidàobiānérduōzǐ
cǐ
bì
kǔ
lǐ
qǔzhī
xìnrán
suìchánɡyǔzhūxiǎoéryóukàndàobiānlǐshùduōzǐzhézhīzhūérjìnɡzǒuqǔzhīwéirónɡbù
dònɡ
动。人问之，答曰；：“树在道边而多子，此必苦李。”取之，信然。
pòwènɡjiùyǒu
20、破瓮救友
ɡuānɡshēnɡqī
光生七岁，凛然如成人，闻讲《左氏春秋》，爱之，退为家人讲，即了其
dàzhǐ
zì
shìshǒubùshìshū
zhìbùzhī
jī
kěhánshǔ
qúnér
xì
yútínɡ
yì
érdēnɡwènɡ
zúdiēméishuǐ
zhònɡjiē
qì
qù
ɡuānɡchíshí
jīwènɡpòzhī
shuǐbènɡ
ér
déhuó
suìlǐnránrúchénɡrénwénjiǎnɡzuǒshìchūnqiūàizhītuìwéijiārénjiǎnɡjíleqí
大旨。自是手不释书，至不知饥渴寒暑。群儿戏于庭，一儿登瓮，足跌没水
zhōnɡ
中，众皆弃去，光持石击瓮破之，水迸，儿得活。
kǒnɡrónɡrànɡlí
21、孔融让梨
kǒnɡrónɡsì
孔融四岁,与诸兄同食梨,融独择小者,父问故,融曰,儿年幼,当取小者。
suìyǔzhūxiōnɡtónɡshílírónɡdúzéxiǎozhěfùwènɡùrónɡyuēérniányòudānɡqǔxiǎozhě
只供学习与交流
资料收集于网络，如有侵权 请联系网站删除
第六组 寓言故事
22、守株待兔
sònɡrényǒuɡēnɡzhě
shǒuzhūdàitù
tiánzhōnɡyǒuzhū
tùzǒuchùzhū
zhéjǐnɡér
sǐ
yīnshì
qí
lěi
érshǒuzhū
jì
fù
dé
dì
liù
zǔ
yùyánɡùshì
宋人有耕者，田中有株，兔走触株，折颈而死，因释其耒而守株，冀复得
tù
tù
bùkě
fù
dé
érshēnwéisònɡɡuóxiào
兔，兔不可复得而身为宋国笑。
23、揠苗助长
sònɡrényǒumǐnqímiáozhībùzhǎnɡér
yàmiáozhùzhǎnɡ
宋人有闵其苗之不长而揠之者，茫茫然归，谓其人曰：“今日病矣！予助苗长矣！”其子趋而往视之，苗则槁矣。
hú
jiǎhǔwēi
qí
zǐ
qū
érwǎnɡshìzhī
miáozéɡǎoyǐ
yàzhīzhěmánɡmánɡránɡuīwèiqírényuējīnrìbìnɡyǐyǔzhù
miáozhǎnɡyǐ
24、狐假虎威
虎求百兽而食之，得狐。狐曰：“子无敢食我也。天帝使我长百兽，今子食我，是逆天帝命也。子以我为不信，吾为子先行，子随我后，观百兽之见我而敢不走乎?”虎以为然，故遂与之行。兽见之皆走。虎不知兽畏己而走也，以为畏狐也。
25、南辕北辙
今者臣来,见人于大行,方北面而持其驾,告臣曰:“我欲之楚.”臣曰:“君之楚,
jiānɡxīwéiběimiànjīnzhěchénlái
jiànrényúdàxínɡfānɡběimiànérchí
qí
jià
ɡàochényuē
wǒyùzhīchǔ
chényuē
jūnzhīchǔ
yuē
wúmǎliánɡ
chényuē
mǎsuīliánɡ
cǐ
fēichǔzhī
lù
yě
yuē
wúyònɡ
nányuánběizhé
yǐwéiwèihúyěérɡǎnbùzǒuhū
hǔ
yǐwéirán
ɡùsuíyǔzhīxínɡ
shòujiànzhījiēzǒu
hǔbùzhīshòuwèi
jǐ
érzǒuyě
wǒ
shì
nìtiāndìmìnɡyě
zǐ
yǐ
wǒwéibùxìn
wúwéizǐxiānxínɡ
zǐ
suíwǒhòu
ɡuānbǎishòuzhījiànwǒ
hǔqiúbǎishòuérshízhī
déhú
húyuē
zǐ
wúɡǎnshíwǒyě
tiāndì
shǐwǒzhǎnɡbǎishòu
jīn
zǐ
shí
将奚为北面？” 曰:“吾马良。”臣曰:“马虽良,此非楚之路也.”曰：“吾用
duō
chényuē
yònɡsuīduō
cǐ
fēichǔzhī
lù
yě
yuē
wúyùzhěshàn
cǐshùzhěyùshàn
ér
多。”臣曰：“用虽多，此非楚之路也。”曰：“吾御者善。”此数者愈善，而
只供学习与交流
资料收集于网络，如有侵权 请联系网站删除
离楚愈远耳。
第七组 神话传说
26、盘古开天地
天地浑沌如鸡子，盘古生其中。万八千岁，天地开辟，阳清为天，阴浊为地。盘古在其中，一日九变，神于天，圣于地。天日高一丈，地日厚一丈，盘古日长一丈，如此万八千岁。天数极高，地数极深，盘古极长。……故天去地九万里。
27、夸父逐日
夸父与日逐走，入日；渴，欲得饮，饮于河、渭；河、渭不足，北饮大泽。未至，道渴而死。弃其杖，化为邓林。
28、共工触山
昔者共工与颛顼争为帝，怒而触不周山，天柱折，地维绝。天倾西北，故日月星辰移焉；地不满东南，故水潦尘埃归焉。
29、刑天舞干戚
刑天与帝争神,帝断其首,葬于常羊之野。 乃以乳为目,以脐为口,操干戚而舞。
30、舜耕历山
只供学习与交流
shùnɡēnɡlìshān
wǔ
xínɡtiānyǔ
dìzhēnɡshén
dìduànqíshǒuzànɡyúchánɡyánɡzhīyě
nǎi
yǐ
rǔwéimù
yǐ
qíwéikǒucāoɡànqī
ér
xínɡtiānwǔɡànqī
rìyuèxīnɡchényíyān
dì
bùmǎndōnɡnán
ɡùshuǐlǎochénāiɡuīyān
xīzhěɡònɡɡōnɡyǔzhuānxūzhēnɡwéidì
nù
érchùbùzhōushān
tiānzhùzhé
dìwéijué
tiānqīnɡxī
běi
ɡù
ɡònɡɡōnɡchùshān
wèizhì
dàokě
ér
sǐ
qì
qízhànɡ
huàwéidènɡlín
kuāfù
yǔ
rìzhúzǒu
rù
rì
kě
yùdéyǐn
yǐnyúhé
wèi
hé
wèibùzú
běiyǐndà
zé
kuāfùzhúrì
tiānqù
dì
jiǔwànlǐ
pánɡǔ
rìzhǎnɡyìzhànɡ
rú
cǐwànbāqiānsuì
tiānshù
jíɡāo
dìshù
jíshēn
pánɡǔ
jízhǎnɡ
ɡù
dì
pánɡǔzài
qízhōnɡ
yí
rì
jiǔbiàn
shényútiān
shènɡyú
dì
tiānrìɡāoyìzhànɡ
dì
rìhòuyìzhànɡ
tiāndìhúndùnrú
jī
zǐ
pánɡǔshēnɡqízhōnɡ
wànbāqiānsuì
tiāndì
kāi
pì
yánɡqīnɡwéitiān
yīnzhuówéi
pánɡǔkāitiāndì
líchǔyùyuǎněr
资料收集于网络，如有侵权 请联系网站删除
shùnɡēnɡlìshān
舜耕历山,历山之人皆让畔;渔雷泽,雷泽之人皆让居;陶河滨,河滨器皆不苦
yǔ
yìniánérsuǒjūchénɡjù
èrniánchénɡyì
sānniánchénɡdū
yáonǎi
cìshùnyī
yǔqín
wéizhùcānɡlǐn
yǔniúyánɡ
lìshānzhīrénjiērànɡpànyúléizéléizézhīrénjiērànɡjūtáohébīnhébīnqìjiēbùkǔ
窳。一年而所居成聚,二年成邑,三年成都。尧乃赐舜衣，与琴，为筑仓廪，予牛羊。
第八组 那些勤奋的人儿
31、欧阳苦读
欧阳公四岁而孤,家贫无资。太夫人以荻画地,教以书字。多诵古人篇章。及其稍长,而家无书读,就闾里士人家借而读之,或因而抄录。以至昼夜忘寝食，惟读书是务。自幼所作诗赋文字，下笔一如成人。
32、推敲
岛初赴举京师,一日驴上得句云:“鸟宿池边树,僧敲月下门。”始欲着“推”字,又欲着“敲”，练之未定,遂于驴上吟哦,时时引手作推敲之势。时韩愈吏部权京兆，岛不觉冲至第三节。左右拥至尹前,岛俱对所得词句云云。韩立马良久,谓岛曰: “作敲字佳矣。”遂于并辔而归。流连论诗，与为布衣之交。
33、怀素写字
怀素居零陵时,贫无纸可书,乃种芭蕉万余株,以蕉叶供挥洒,, 名其庵曰“绿天” 。书不足,乃漆一盘书之,又漆一方板,书之再三，盘板皆穿。
34、王冕好学
七八岁时,父命牧牛陇上,窃入学舍,听诸生诵书;听已,辄默记。暮归,忘其牛,父怒挞之。已而复如初。母曰:“儿痴如此,曷不听其所为?”冕因去,依僧寺以
只供学习与交流
fù
nù
tàzhī
yǐ
ér
fù
rúchū
mǔyuē
érchīrú
cǐ
hébùtīnɡqísuǒwéi
miǎnyīnqù
yīsēnɡsì
yǐ
qī
bāsuìshí
fùmìnɡmùniúlǒnɡshànɡqièrùxuéshětīnɡzhūshēnɡsònɡshūtīnɡyǐ
zhémò
jì
mùɡuīwànɡqíniú
wánɡmiǎnhǎoxué
tiān
shūbùzú
nǎiqī
yìpánshūzhī
yòuqī
yìfānɡbǎnshūzhīzàisān
pánbǎnjiēchuān
huáisù
jūlínɡlínɡshí
pínwúzhǐkěshū
nǎizhǒnɡbājiāowànyúzhū
yǐjiāoyèɡōnɡhuīsǎ
mínɡqí
ānyuē
lǜ
huáisùxiě
zì
mǎliánɡjiǔ
wèidǎoyuē
zuòqiāozì
jiā
yǐ
suíyúbìnɡpèiérɡuī
liúliánlùnshī
yǔwéibù
yī
zhījiāo
bùquánjīnɡzhào
dǎobùjuéchōnɡzhì
dìsānjié
zuǒyòuyōnɡzhìyǐnqiándǎojùduìsuǒdé
cí
jùyúnyún
hán
lì
zì
yòuyùzhe
qiāo
liànzhīwèidìnɡsuíyú
lǘshànɡyín
é
shíshíyǐnshǒuzuòtuīqiāozhīshì
shíhányù
lì
dǎochūfù
jǔjīnɡshī
yí
rì
lǘshànɡdé
jùyún
niǎosùchíbiānshùsēnɡqiāoyuèxiàmén
shǐyùzhe
tuī
tuīqiāo
wéidúshūshìwù
zìyòusuǒzuòshīfùwénzì
xià
bǐ
yì
rúchénɡrén
qíshāozhǎnɡ
ér
jiāwúshūdú
jiù
lǘ
lǐ
shìrénjiā
jiè
ér
dúzhī
huòyīnér
yǐ
zhìzhòuyèwànɡqǐnshí
ōuyánɡɡōnɡsì
suì
ér
ɡū
jiāpínwú
zī
tài
fūrényǐ
díhuàdì
jiàoyǐshūzì
duōsònɡɡǔrénpiānzhānɡ
jí
ōuyánɡkǔdú
dì
bāzǔ
nàxiēqínfènderénér